Program:

  1. Ogólne zasady savoir-vivre w stosunku do osób z niepełnosprawnością oraz osób starszych.
  2. Savoir-vivre w stosunku do osób poruszających się na wózkach, o kulach i balkonikach.
  3. Savoir-vivre w stosunku do osób niewidomych i słabowidzących.
  4. Savoir-vivre w stosunku do osób z niepełnosprawnością słuchu.
  5. Savoir-vivre w stosunku do osób z niepełnosprawnością sprzężoną.
  6. Głuchoniewidomych, posługujących się systemem komunikacji osób głuchoniewidomych (SKOGN).
  7. Savoir-vivre w stosunku do osób z niepełnosprawnością intelektualną.
  8. Savoir-vivre w stosunku do osób w kryzysie zdrowia psychicznego.
  9. Savoir-vivre w stosunku do osób ze spektrum autyzmu.
  10. Savoir-vivre w stosunku do osób starszych i osłabionych chorobami.
  11. Savoir-vivre w stosunku do osób z innymi szczególnymi potrzebami.

Adresaci:

Szkolenie jest skierowane do wszystkich pracowników placówek medycznych – zarówno personelu medycznego, jak i administracyjnego – którzy mają bezpośredni lub pośredni kontakt z pacjentami.

Cele szkolenia:

  • Podniesienie świadomości i wrażliwości kadry medycznej na potrzeby osób z różnymi formami niepełnosprawności oraz osób starszych.
  • Zapoznanie uczestników z zasadami odpowiedniego zachowania, komunikacji i obsługi pacjentów o szczególnych potrzebach.
  • Kształtowanie postawy szacunku, empatii i otwartości wobec każdego pacjenta, niezależnie od jego ograniczeń.
  • Zwiększenie komfortu i bezpieczeństwa pacjentów w placówkach medycznych poprzez stosowanie dobrych praktyk.
  • Przeciwdziałanie nieświadomym formom dyskryminacji lub wykluczenia.

Korzyści z uczestnictwa w szkoleniu:

  • Nabycie praktycznych umiejętności komunikacji i reagowania w kontakcie z osobami o szczególnych potrzebach.
  • Zwiększenie jakości obsługi pacjenta i poprawa wizerunku placówki jako instytucji otwartej i dostępnej.
  • Zmniejszenie stresu pracowników w sytuacjach kontaktu z pacjentami z niepełnosprawnością dzięki zdobyciu wiedzy i narzędzi.
  • Lepsze zrozumienie barier, z jakimi mierzą się pacjenci, i dostosowanie do nich codziennej praktyki zawodowej.
  • Budowanie kultury wzajemnego szacunku i profesjonalizmu w relacjach personel–pacjent.